«Όταν με δεις γέρο να λερώνομαι και να μη μπορώ να ντυθώ»

Ένα γράμμα πατέρα στο παιδί του κάνει τον γύρο του διαδικτύου και αξίζει να το διαβάσουν όλοι, σε οποιαδήποτε πλευρά και αν βρίσκονται.

Γράμμα πατέρα στο παιδί του: Κλείνει μέσα του όλο τον κύκλο της ζωής
Αυτό είναι το συγκλονιστικό γράμμα ενός ηλικιωμένου πατέρα προς το γιο του, που κάνει τον γύρο του διαδικτύου, που μέσα από την απλότητα και τον καθάριο λόγο του, καταφέρνει να κλείσει μέσα του, όλο τον κύκλο της ζωής.

Γράμμα πατέρα στο παιδί του: Το παιδί πρέπει να δείξει υπομονή, όπως έκανε ο γονιός όταν ήταν μικρό

«Εάν μια μέρα με δεις “γέρο”… εάν λερώνομαι όταν τρώω και δεν μπορώ να ντυθώ… έχε υπομονή. Θυμήσου πόσο καιρό μου πήρε για να σου τα μάθω…

Εάν όταν μιλάω μαζί σου επαναλαμβάνω τα ίδια πράγματα, μην με διακόπτεις, άκουσε με. Oταν ήσουν μικρός κάθε μέρα σου διάβαζα το ίδιο παραμύθι μέχρι να σε πάρει ο ύπνος.

Όταν δεν θέλω να πλυθώ μην με μαλώνεις και μην με κάνεις να αισθάνομαι ντροπή… Θυμήσου όταν έτρεχα από πίσω σου και έβρισκες δικαιολογίες όταν δεν ήθελες να πλυθείς. Όταν βλέπεις την άγνοιά μου στις νέες τεχνολογίες, δώσε μου χρόνο και μη με κοιτάς ειρωνικά, εγώ είχα όλη την υπομονή να σου μάθω το αλφάβητο.

Όταν κάποιες φόρες δεν μπορώ να θυμηθώ ή χάνω τον συνειρμό των λέξεων, δώσε μου χρόνο για να θυμηθώ και εάν δεν τα καταφέρνω μην θυμώνεις… Το πιο σπουδαίο πράγμα δεν είναι εκείνο που λέω αλλά η ανάγκη που έχω να είμαι μαζί σου και κοντά σου και να με ακούς.

Όταν τα πόδια μου είναι κουρασμένα και δεν μου επιτρέπουν να βαδίσω μην μου συμπεριφέρεσαι σαν να ήμουν ένα “βάρος”, έλα κοντά μου με τα δυνατά σου μπράτσα, όπως έκανα εγώ όταν ήσουν μικρός και έκανες τα πρώτα σου βήματα.

Γράμμα πατέρα στο παιδί του: Άσχετα από τα λάθη, ένας γονέας θέλει το καλύτερο για το παιδί του
Όταν λέω πως θα ήθελα να “πεθάνω”… μη θυμώνεις, μια μέρα θα καταλάβεις τι είναι αυτό που με σπρώχνει να το πω. Προσπάθησε να καταλάβεις πως στην ηλικία μου δεν ζεις, επιβιώνεις. Μια μέρα θα ανακαλύψεις ότι παρόλα τα λάθη μου πάντοτε ήθελα το καλύτερο για σένα, για να σου ανοίξω τον δρόμο.

Βοήθησέ με να περπατήσω, βοήθησέ με να τελειώσω τις ημέρες μου με αγάπη και υπομονή.

Σε αγαπώ παιδί μου…»

newsitamea

Τι κάνουν σωστά οι αγέραστοι παππούδες;

Σίγουρα ξέρεις κάποιον παππού ή γιαγιά που δεν τον έχει "αγγίξει" ο χρόνος. Παραμένει δραστήριος και γεμάτος ζωή, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του τα σημάδια του χρόνου. 

Μπορεί να είναι ευλογημένος με καλά γονίδια. 

Τι άλλο όμως μπορεί να παίζει ρόλο;

Ερευνητές έχουν διαπιστώσει πως η ύπαρξη στόχων είναι αυτή που δίνει νόημα και διάθεση για ζωή -ακόμα και σε άτομα προχωρημένης ηλικίας.

Αυτό είναι το κλειδί για να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τη ζωή μας στο έπακρο και να είμαστε γεροί και ακμαίοι μέχρι τα γεράματα.

Μάλιστα, η ύπαρξη στόχων μετά τα 50, όχι μόνο μας δίνει νόημα για ζωή, αλλά βελτιώνει και τις κινητικές μας ικανότητες.

Σε αυτά τα συμπεράσματα κατέληξε μελέτη η οποία πραγματοποιήθηκε από την Ιατρική Σχολή του Harvard, με τη συμμετοχή 4500 ανθρώπων άνω των 50 ετών.

Η ερευνητική ομάδα παρακολούθησε για 4 χρόνια τη φυσική κατάσταση των συμμετεχόντων, ενώ παράλληλα οι ίδιοι καλούνταν να συμπληρώνουν μία σειρά από ερωτηματολόγια σχετικά με την υγεία και την ευημερία τους.

Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό JAMA Psychiatry και αποκάλυψαν πως η ύπαρξη στόχων στη ζωή ενός ανθρώπου συνδέεται με την πιθανότητα εμφάνισης συγκεκριμένων σωματικών αλλαγών στην πάροδο του χρόνου.

Ειδικότερα, τα ευρήματα έδειξαν πως οι ηλικιωμένοι άνθρωποι οι οποίοι είχαν κάποιο στόχο στη ζωή τους, είχαν 15% χαμηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν αδυναμία στις λαβές τους και 14% χαμηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν το "καθιερωμένο" αργό περπάτημα που παρατηρείται σε άτομα τρίτης ηλικίας.

Οι ερευνητές σημειώνουν πως η ανάπτυξη ενός χόμπι, η διατήρηση και η καλλιέργεια σχέσεων και η άσκηση είναι μερικοί από τους τρόπους, τους οποίους οι άνθρωποι μπορούν να αξιοποιήσουν, ώστε να αυξήσουν την αίσθηση του σκοπού στη ζωή.

“Τα ευρήματα δείχνουν ότι η αίσθηση του σκοπού, μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της σωματικής λειτουργίας των ηλικιωμένων. 

Τα άτομα με υψηλότερο σκοπό είναι πιο ενεργά στη φροντίδα της υγείας τους, έχουν καλύτερο έλεγχο των παρορμήσεών τους και συμμετέχουν σε πιο υγιεινές δραστηριότητες”.

Η ερευνητική ομάδα υπογραμμίζει φυσικά πως η σχέση σκοπού και καλύτερης σωματικής υγείας χρειάζεται περαιτέρω έρευνα. 

Ωστόσο, μία λίστα με σκοπούς και στόχους, κάνει σίγουρα τη ζωή μας πιο ουσιαστική.

pathfinder

Ηλικιακός Ρατσισμός / Ageism and age discrimination

Ένας στους δύο ανθρώπους είναι ρατσιστές, ως προς τους μεγαλύτερους ηλικιακά ανθρώπους
Ο Ηλικιακός Ρατσισμός αποτυπώνεται στο Πώς ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ, ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ και ΔΡΟΥΜΕ ως προς τους άλλους ανθρώπους ή και τον ίδιο μας τον εαυτό, θέτοντας, ως βασικό κριτήριο, την Ηλικία.

Ageism and age discrimination

O διαχωρισμός και η κατηγοριοποίηση των ανθρώπων, βάσει ηλικίας.
    Ο Ηλικιακός Ρατσισμός αποτυπώνεται στο Πώς ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ, ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ και ΔΡΟΥΜΕ ως προς τους άλλους ανθρώπους ή και τον ίδιο μας τον εαυτό, θέτοντας, ως βασικό κριτήριο, την Ηλικία. Μπορεί να παίρνει διάφορες μορφές, να είναι θεσμικός, διαπροσωπικός, αλλά μπορεί και το ίδιο το άτομο να θέτει τον εαυτό του στη θέση αυτή.

    Το Μάρτιο του 2021 ξεκίνησε μία συλλογική Παγκόσμια Καμπάνια για την καταπολέμηση του Ηλικιακού Ρατσισμού με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να ηγείται, (WHO) σε συνεργασία με τους OHCHR (Office of the High Commissioner for Human Rights – Ύπατο Αρμοστή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα), UNDESA (United Nations Department of Economic and Social Affairs, Τμήμα Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων των Ηνωμένων Εθνών) και UNFPA (United Nations Population Fund – Ταμείο Των Ηνωμένων Εθνών για τον Πληθυσμό), με στόχο να βελτιωθεί η εμπειρία της καθημερινότητας των μεγαλύτερων ανθρώπων, να εξαλειφθούν τα στερεότυπα και να μπουν οι βάσεις για έναν κόσμο με ισότιμο χώρο για τους ανθρώπους όλων των ηλικιών.

Οι στρατηγικές για την καταπολέμησή του είναι :
    Η Διαμόρφωση και Ενδυνάμωση Πολιτικών και Νόμων για την αντιμετώπιση των διακρίσεων και ανισότητων που σχετίζονται με την ηλικία, και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
    Η ένταξη εκπαιδευτικών προγραμμάτων και παρεμβάσεων σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, που στόχο θα έχουν να ενισχύσουν την ενσυναίσθηση και την κατανόηση σχετικά με τα στάδια της ζωής, αλλά και να καταρρίψουν αρνητικές αντιλήψεις σχετικά με τις διαφορετικές και ειδικά τις μεγαλύτερες ηλικίες.
    Η Υλοποίηση Διαγενεακών Παρεμβάσεων, που καλλιεργούν την αλληλεπίδραση και σύνδεση μεταξύ διαφορετικών γενεών και μπορούν να συμβάλουν στην αμοιβαία κατανόηση και συνεργασία τους.

Ο ηλικιακός Ρατσισμός μπορεί να εξαληφθεί. Είναι στο χέρι όλων μας να συμβάλουμε στη διαμόρφωση ενός Κόσμου που έχει Ισότιμο Χώρο για όλους.

Ηλικιακός Ρατσισμός: Το ξέρατε ότι:

• Παγκοσμίως, 1 στους 2 ανθρώπους είναι ρατσιστές, ως προς τους μεγαλύτερους ηλικιακά ανθρώπους.
• Στην Ευρώπη, 1 στους 3 νέους και μεγαλύτερους ηλικιακά ανθρώπους, αναφέρουν ότι έχουν γίνει στόχος ηλικιακού ρατσισμού.
• Οι γυναίκες έχουν υψηλότερη πιθανότητα να γίνουν στόχος ηλικιακιακού ρατσισμού.
• Στην Ευρώπη ο ηλικιακός ρατσισμός, είναι πιο δυνατός από το φυλετικό ρατσισμό και το σεξισμό.
• Ο ηλικιακός ρατσισμός αρχίζει να παίρνει μορφή ήδη από την παιδική ηλικία και ενδυναμώνεται με την πάροδο των χρόνων. Τα μηνύματα, τα στερεότυπα και οι προκαταλήψεις της κοινωνίας περνούν στα παιδιά και διαμορφώνουν τον τρόπο που αντιλαμβάνονται, σκέφτονται και, σταδιακά, συμπεριφέρονται.
• Ο ηλικιακός ρατσισμος έχει εκτεταμένες επιπτώσεις σε όλες τις πτυχές της υγείας και της ζωής μας, γενικότερα. Ειδικά στους μεγαλύτερους ανθρώπους, σχετίζεται με μείωση του προσδόκιμου ζωής και μπορεί να τους οδηγήσει στην απόσυρση, την απομόνωση. Μπορεί να προκαλέσει έκπτωση, τόσο στη σωματική, όσο και την ψυχική τους υγεία, και τελικά στην ποιότητα ζωής τους.

Το πώς οραματιζόμαστε / σκεφτόμαστε τον εαυτό μας στη μεγαλύτερη ηλικία, θα έχει επίπτωση στην υγεία και την ποιότητα ζωής μας όταν θα μεγαλώσουμε.

πηγή

Είμαστε ενήλικες, ας μην πληγώνουμε τους γονείς μας

Οι περισσότεροι άνθρωποι αγαπούν, εκτιμούν και σέβονται τους γονείς τους.

Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η αγάπη, όσο τα χρόνια περνούν, θεωρείται δεδομένη.

Οι ενήλικες μπορούν να γίνουν πολύ σκληροί με τους γονείς τους, χωρίς καν να το αντιλαμβάνονται.

 

Όσο οι γονείς μας μεγαλώνουν, οι φυσικές τους ανάγκες αλλάζουν, αλλά η ανάγκη τους για αγάπη και στοργή μεγαλώνει. Ας μην ξεχνάμε τα γενέθλιά τους. Ας μην βαρυγκομούμε με την ιστορία που για σαρακοστή φορά ακούμε. Ας μην τους μαλώνουμε που δεν προσέχουν και πάλι κρύωσαν. Ας τους δώσουμε κανένα φιλί παραπάνω, κι ας μεγαλώσαμε…

Πώς πληγώνουμε τους γονείς μας

Δεν τους παίρνουμε συχνά τηλέφωνο
Ο χρόνος τρέχει και μας προσπερνά κι εμείς τον κυνηγάμε. Συχνά, συνειδητοποιεί κανείς ότι έχουν περάσει δυο, τρεις εβδομάδες απ’ την τελευταία φορά που πήρε τηλέφωνο τον μπαμπά ή τη μαμά του. Η πιο κοινή σκέψη είναι «Εντάξει. Όποτε θέλουν μπορούν να με πάρουν εκείνοι». Σίγουρα μπορούν, αλλά έχετε σκεφτεί ότι αποτελεί συναισθηματική ανάγκη για τους γονείς μας που γερνούν, να επικοινωνούμε εμείς μαζί τους;
Δεν ξέρουν το πρόγραμμά των παιδιών σας, δεν θέλουν να διακόψουν κάτι σημαντικό, δεν θέλουν να σας φορτώσουν με τα προβλήματά τους, δεν θέλουν να «ζητιανέψουν» το ενδιαφέρον σας. Θέλουν, όμως, να νοιάζεστε γι’ αυτούς. Να νοιάζεστε και να το δείχνετε, με μικρές, καθημερινές κινήσεις αγάπης. Πάρτε τηλέφωνο τους γονείς σας. Μοιραστείτε ένα καλό νέο μαζί τους, ακούστε τις συμβουλές τους (αυτές που είναι πάντα ίδιες και λέγονται με τον ακριβώς ίδιο τρόπο). Είναι ένας πολύ εύκολος τρόπος να τους δώσετε λίγη χαρά.

Ξεχνάμε τα γενέθλιά τους
Ποιος δεν θέλει να τον θυμούνται οι αγαπημένοι του άνθρωποι στα γενέθλιά του; Οι γονείς σας, χρειάζονται την προσοχή σας αυτή την ξεχωριστή για εκείνους ημέρα. Δεν είναι απαραίτητο να οργανώσετε κάποιο αλησμόνητο πάρτι-έκπληξη, ούτε να τους προσφέρετε το ακριβότερο και σπανιότερο δώρο όλων των εποχών. Μια όμορφη κάρτα, δυο ζεστά λόγια και μια τρυφερή αγκαλιά αρκούν για να τους κάνουν χαρούμενους.
Διαβεβαιώστε τους γονείς σας ότι τους θυμάστε και τους σκέφτεστε. Οι άνθρωποι όσο μεγαλώνουν, νιώθουν ότι βρίσκονται στο περιθώριο των γεγονότων και της ζωής των αγαπημένων τους. Μην επιτρέψετε στον εαυτό σας να κάνει τους γονείς του να νιώθουν παραγκωνισμένοι και μόνοι.

Τους ζητάμε λεφτά
Οι άνθρωποι που παίρνουν τηλέφωνο τους γονείς τους μόνο όταν θέλουν να τους ζητήσουν λεφτά, υπάρχουν και ζουν ανάμεσά μας. Οι γονείς δεν πρέπει να γίνονται αποδέκτες των οικονομικών προβλημάτων των ενήλικων παιδιών τους. Μπορεί τα προβλήματα να είναι μεγάλα και άλυτα και μοναδική διέξοδος της νέας οικογένειας να είναι η ενίσχυση από τους γονείς –και, αυτό, είναι μια στο τόσο, φυσικό. Η οικονομική «αφαίμαξη» των ηλικιωμένων ανθρώπων είναι, όμως, στάση ζωής απορριπτέα.
Όσο μεγαλώνουν οι άνθρωποι, μεγαλώνει και η ανάγκη τους για ασφάλεια. Χρειάζονται οικονομικές δικλείδες ασφαλείας, που θα τους εγγυηθούν ομαλά γηρατειά, με γαλήνη και αυτάρκεια. Δεν είναι δίκαιο οι οικονομίες μια ζωής να γίνονται λεφτά «δανεικά κι αγύριστα».

Δεν τους βοηθάμε όταν το χρειάζονται
Ίσως είπατε και ξαναείπατε στη μαμά σας «Πάρε με τηλέφωνο για ό,τι χρειαστείς!». Κι όμως εκείνη δεν σας πήρε ποτέ για να σας ζητήσει κάτι. Πιθανότατα, διστάζει να σας απασχολήσει με τα προβλήματά της ή δεν είναι σίγουρη για τον αυθορμητισμό και την ειλικρίνειά σας.
Πάρτε πρωτοβουλίες και κάντε προτάσεις. Ρίξτε μια ματιά στο σπίτι των γονιών σας, αφιερώστε λίγο χρόνο και σκεφτείτε τη ζωή και τις ανάγκες τους. Σίγουρα θα μπορέσετε να σκεφτείτε κάτι που χρειάζονται ή κάτι που θα διευκόλυνε τη ζωή τους ή, ακόμη, κάτι που θα τους έκανε να χαμογελάσουν.

Δεν τους καλούμε στις οικογενειακές συγκεντρώσεις
Δεν χρειάζεται να καλείτε τους γονείς σας σε κάθε συνάθροιση που οργανώνετε στο σπίτι σας. Όταν πρόκειται όμως για events σημαντικά, απ’ αυτά που στο σπίτι μας έρχονται όλοι οι φίλοι και οι γείτονες, το να λείπουν οι γονείς μας επειδή η ηλικία τους δεν ταιριάζει στο σκηνικό της γιορτής μας είναι άδικο.
Αφήστε τους γονείς να λάβουν μέρος στα παιδικά πάρτι των παιδιών, στα χριστουγεννιάτικα ρεβεγιόν και στις βραδιές των εκλογικών αναμετρήσεων. Επιτρέψτε τους να έχουν μια θέση στην κοινωνική σας ζωή – δεν το έχουν απλά ανάγκη, το έχουν κερδίσει με τις αμέτρητες ώρες φροντίδας που σας χάρισαν.

Οι ρόλοι, τελικά, αντιστρέφονται (;)
Συνήθως, μεγαλώνοντας, μεγαλώνει κι η απόστασή μας απ’ τους γεννήτορές μας. Κάποτε, τρυπώναμε στο κρεβάτι τους τα πρωινά για αγκαλιές, κλαίγαμε στην αγκαλιά τους και μας έφτιαχναν το αγαπημένο μας φαγητό όταν ήμασταν άρρωστοι.

Τώρα, που είναι κάπως γερασμένοι, πιο μόνοι, πιο σκυφτοί και πιο ευσυγκίνητοι, μήπως είναι η δική μας σειρά να τους πούμε: “Να σου δώσω ένα φιλάκι, να περάσει;”

www.mama365.gr
enallaktikidrasi

Κάνοντας φίλους στην Τρίτη Ηλικία!

Όταν ήσασταν παιδιά, δεν είχατε κανένα πρόβλημα στο να κάνετε φίλους οπουδήποτε: στο σχολείο, στο πάρκο, σε μια επίσκεψη. 

Αλλά κι όταν μεγαλώσατε και είχατε πια δικά σας παιδιά, ήταν εύκολο να κάνετε καινούργιες φιλίες μέσα από τις δραστηριότητες και επαφές των παιδιών σας. 

Τώρα, όμως, τα πράγματα είναι λιγάκι πιο δύσκολα. Και εσείς, μάλλον, δεν είστε πια ιδιαίτερα «ανοιχτοί» και διαθέσιμοι, για να συνάψετε νέες φιλικές σχέσεις. 

Μην ξεχνάμε ότι και οι ευκαιρίες, για να γνωρίσετε καινούργιους ανθρώπους, έχουν περιοριστεί σημαντικά.

Για ποιους, όμως, λόγους είναι πολύτιμοι οι καλοί φίλοι;

Το προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί
Μη βιάζεστε να παραιτηθείτε από τη ζωή, επειδή φτάσατε στην Τρίτη Ηλικία! 

Το προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί και σας περιμένουν, μάλλον, πολλά ακόμα χρόνια ζωής μπροστά σας. Γιατί, λοιπόν, να μην είναι η ζωή που θέλετε με τους ανθρώπους που θέλετε;

Φιλία για καλύτερη υγεία!
Οι άνθρωποι, που έχουν έναν ή περισσότερους καλούς φίλους, έχουν καλύτερη υγεία (ψυχική και σωματική) από όσους έχουν απλά γνωστούς ή δεν έχουν καθόλου φίλους. 

Αυτός και μόνο ο λόγος αρκεί για τους ανθρώπους της Τρίτης Ηλικίας, όπου η καλή υγεία είναι από τα βασικότερα ζητούμενα.

Τα παιδιά και οι συγγενείς σας ζουν μακριά
Όταν η οικογένεια ζει μακριά (σε άλλη χώρα ή πόλη), οι καλοί φίλοι γίνονται «η οικογένειά σας»! 

Αλλά ακόμα κι αν τα παιδιά σας βρίσκονται στην ίδια πόλη με εσάς, συχνά είναι πολύ απορροφημένα με τις καθημερινές τους υποχρεώσεις και καταλήγουν να σας επισκέπτονται μία φορά/βδομάδα. 

Οι φίλοι, λοιπόν, είναι αυτοί που θα χτυπήσουν την πόρτα του σπιτιού σας κάθε μέρα. Με αυτούς θα βγείτε βόλτα το απόγευμα ή θα πάτε κινηματογράφο το βράδυ. Αν αντιμετωπίσετε κάποια έκτακτη ανάγκη, οι φίλοι θα βρεθούν αμέσως δίπλα σας.

Έχουν μειωθεί οι φίλοι, που είχατε μέχρι τώρα
Αλλαγές στο status quo της οικογένειας φέρνουν αλλαγές και στον φιλικό περίγυρο. Έτσι, κάποιοι που χωρίζουν ή χηρεύουν μοιραία απομακρύνονται από φίλους, που διατηρούσαν μέχρι τώρα ως ζευγάρι. 

Επιπλέον, με το πέρασμα των χρόνων, φεύγουν απ΄τη ζωή άνθρωποι του περιβάλλοντός σας. Καλείστε, λοιπόν, να προσαρμοστείτε στη νέα πραγματικότητα και να αναζητήσετε νέους φίλους (συνήθως παρόμοιας οικογενειακής κατάστασης). 

Αν δεν αντικαταστήσετε αυτές τις απώλειες, θα οδηγηθείτε, αργά ή γρήγορα, στην απομόνωση και τη μοναξιά.

Πώς θα αποκτήσετε καλούς φίλους;

Αν θέλετε καλούς φίλους, να γίνετε πρώτα εσείς οι ίδιοι καλοί φίλοι!

Βασική προϋπόθεση είναι να «ανοιχτείτε». Απογοητεύσεις ή προδοσίες της προηγούμενης ζωής σας ενδεχομένως να σας έχουν κάνει πιο επιφυλακτικούς, καχύποπτους και εσωστρεφείς. 

Για να αποκτήσετε, όμως, φίλους, πρέπει να γίνετε εσείς οι ίδιοι φίλος, να προσεγγίσετε ανθρώπους και να αρχίσετε να μιλάτε και, κυρίως, να ακούτε. Αν περιμένετε παθητικά να σας πλησιάσουν οι άλλοι, κανένας δε θα το κάνει.

Ξεκινήστε διάφορες δραστηριότητες
Εδώ θα επισημάνουμε την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στις αντρικές και τις γυναικείες φιλίες. 

Οι αντρικές φιλίες συνήθως είναι βασισμένες πάνω σε δομημένες δραστηριότητες: παρακολούθηση ενός αγώνα ποδοσφαίρου, μια παρτίδα τάβλι, κυνήγι κλπ. 

Οι γυναίκες δε χρειάζονται απαραίτητα κάποιο συγκεκριμένο πλαίσιο, για να συναντηθούν. Το σημαντικό για τις ίδιες είναι να βρεθούν, να μιλήσουν, να μοιραστούν τις εμπειρίες τους.
Μια καλή αφετηρία είναι να αναμειχθείτε σε χόμπι ή ομάδες, που άπτονται των ενδιαφερόντων σας: χορωδίες, χορευτικά, εθελοντισμός, διαλέξεις, σύλλογοι, συμμετοχή σε δράσεις της κοινότητας ή της συνοικίας σας κλπ. Έτσι, ξεκινάτε με ένα, τουλάχιστον, κοινό σας σημείο.

Αν ψάχνετε ψυχολόγο, πηγαίνετε σε ψυχολόγο και όχι σε φίλο!
Ο φίλος δεν είναι εκεί, για να εναποθέσετε πάνω του όλα σας τα προβλήματα. Μπορεί να είναι πολλά τα προβλήματά σας, όμως άλλα τόσα μπορεί να έχει και ο φίλος σας (ή μήπως δεν τα γνωρίζετε, γιατί ποτέ δεν πρόλαβε να σας τα πει;). 

Ασφαλώς μια καλή φιλία βασίζεται στο μοίρασμα, τη συμπαράσταση και την κατανόηση, αρκεί: 

1) να μη μονοπωλεί κανένας την προσοχή και τον κοινό χρόνο και 

2) να δίνετε χώρο στην ψυχαγωγία και την ανάπτυξη των κοινών σας ενδιαφερόντων. 

Στην ηλικία σας όλοι λίγο-πολύ είναι επιφορτισμένοι με σκοτούρες και προβλήματα. Βρείτε την ευκαιρία με τους φίλους σας να δραπετεύσετε για λίγο από αυτά!

Φιλίες χωρίς ηλικιακά στερεότυπα
Οι καινούργιοι φίλοι σας δεν είναι απαραίτητο να είναι συνομήλικοί σας. Μπορεί να είναι μεγαλύτεροι, νεότεροι ή και πολύ νεότεροι από εσάς. 

Αμφότεροι έχετε να πάρετε και να δώσετε πολλά, ανεξάρτητα από την ηλικία. Εξάλλου, είναι καλό να διατηρείτε μια ποικιλία στις ηλικίες των φίλων σας, για να περιορίσετε τον βαρύ αντίκτυπο των συχνών απωλειών.

Να είστε ευέλικτοι και ανεκτικοί
Οι καινούργιες φιλίες είναι πάντα πιο εύθραυστες στο ξεκίνημά τους. Όμως, καλό είναι να παραβλέπετε και κάποιες ιδιοτροπίες των φίλων. 

Μη «διυλίζετε τον κώνωπα», γιατί, κακά τα ψέματα, στην Τρίτη Ηλικία η δεξαμενή των φίλων είναι μικρότερη από αυτήν, που είχατε στη διάθεσή σας σε νεότερες ηλικίες. 

Προσπαθήστε, λοιπόν, να μην αποκλείσετε για ασήμαντους λόγους αξιόλογους ανθρώπους.

Ποτέ δεν είναι αργά για καινούργιους φίλους. Μάλιστα, με την πείρα, που έχετε αποκτήσει, είστε σε θέση να κάνετε επιλογές εύστοχες και προσαρμοσμένες στις σημερινές σας ανάγκες έχοντας στην άκρη του μυαλού σας και τα λόγια του Γάλλου συγγραφέα, Nicolas Chamfort:

Διέκοψα τη φιλία μου με δύο ανθρώπους. Με τον ένα γιατί ποτέ δεν μου μίλησε για τον εαυτό του. Και με τον άλλο, επειδή ποτέ δεν μου μίλησε για τον εαυτό μου.

gernaoallios

Μην ξεχνάς πως έχεις κι εσύ γονείς που σε χρειάζονται...

Εκτός από γονείς είμαστε και παιδιά γονιών που μας χρειάζονται.

Που πέρασαν, ξόδεψαν, αφιέρωσαν τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους σε εμάς, κοντά μας, δίπλα μας, φροντίζοντάς μας, μεγαλώνοντάς μας, αγαπώντας μας για να μείνουν τελικά, στο πιο δύσκολο κομμάτι αυτής της ζωής, μόνοι τους.

Και αυτή είναι η φυσιολογική πορεία των πραγμάτων. 

Φυσικά. Δεν αντιλέγει κανείς.
Αλλά... μεγαλώνουν, καταλαβαίνεις;

Γερνάνε μόνοι τους. 

Και συνήθως, πολύ διακριτικά, για να μη φορτώνουν με περισσότερα άγχη τις ήδη δύσκολες και κουραστικές ζωές μας.

 

Αρρωσταίνουν σιωπηρά. 

Μελαγχολούν τα βράδια. 

Θυμούνται ιστορίες και πάνε για ύπνο σε ένα σπίτι που κάποτε χωρούσε τέσσερα, πέντε ή έξι άτομα. 

Και αυτό, όσο και να το συνηθίσεις, όσο και αν το δεχτείς, γιατί έτσι πρέπει να γίνεται, γιατί τα παιδιά πρέπει να φεύγουν από τις εστίες τους, γιατί δεν γέννησες για να γηροκομηθείς, θα είναι πάντα θλιβερό, καθώς διακόπτει περίπου είκοσι χρόνια καθημερινής επαφής και άντε να μάθεις, ξαφνικά, να ζεις, σχεδόν, ξεκρέμαστος σε μια καθημερινότητα που πασχίζεις να θυμηθείς πώς γέμιζες κάποτε.

Και πες άντε. 

Όταν είσαι πενήντα, εξήντα, βία εβδομήντα τα κουτσοβολεύεις. Δουλεύεις μέχρι να βγεις στη σύνταξη. 

Έχεις φίλους. Έχεις ενδιαφέροντα. Μεγαλώνεις εγγόνια. 

Περνάνε τα χρόνια. 

Σε ευλογεί ο Θεός και ζεις στα εβδομήντα πέντε, στα ογδόντα ή στα ενενήντα σου, όταν πια δεν ακούς, δεν βλέπεις, δεν περπατάς και περιμένεις πάνω από το τηλέφωνο την αγαπημένη φωνή που θα σου πει: 

«Το απόγευμα θα είμαι εκεί. Έρχομαι.»

Και ξανανιώνεις. Έρχεται.
Έρχεται;

Αν μόνο ήξερες πώς σε περιμένουν…

πηγή

Κακοποίηση ηλικιωμένων

Διαστάσεις παίρνει το φαινόμενο της κακοποίησης ηλικιωμένων σε όλο τον κόσμο καθώς εκατοντάδες χιλιάδες από αυτούς υφίστανται σωματική βία, απειλούνται, καθυβρίζονται, καταπιέζονται προκειμένου να αλλάξουν τις διαθήκες τους, υφαρπάζονται οι τραπεζικοί τους λογαριασμοί και βιάζονται.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναφέρει ότι υπάρχουν 600 εκατομμύρια άτομα ηλικίας άνω των 60 ετών και ο αριθμός αυτός αναμένεται να διπλασιαστεί μέχρι το 2025 και να ξαναδιπλασιαστεί ως το 2050.
Εξάλλου λόγω της δημογραφικής γήρανσης το ποσοστό των ατόμων ηλικίας άνω των 80 ετών στην Ευρώπη αναμένεται να φτάσει το 2050 στο 12%.
Η γήρανση του πληθυσμού έχει ως συνέπεια όλο και περισσότεροι άνθρωποι να εξαρτώνται από την φροντίδα συγγενών ή εξειδικευμένου προσωπικού και να είναι ευάλωτοι σε φαινόμενα παραμέλησης ή κακοποίησης.

Τα στοιχεία αυτά παρουσιάστηκαν σε ανακοινώσεις ειδικών στο πλαίσιο του συνεδρίου με θέμα «Νομικά και κοινωνικά θέματα στην άνοια» στη Θεσσαλονίκη το οποίο διοργάνωσε το Πανελλήνιο Ινστιτούτο Νευροεκφυλιστικών Νοσημάτων και η Ελληνική Εταιρεία Νόσου Αλτσχάιμερ και Συγγενών Διαταραχών.

Έρευνες, τις οποίες επικαλείται σε ανακοίνωσή της η κοινωνική λειτουργός Ιωάννα Τσοκανάρη, αναφέρουν ότι κάθε χρόνο ο αριθμός των ατόμων τρίτης ηλικίας στην ΕΕ, τα οποία υφίστανται κάποια μορφή κακοποίησης ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιάδες ενώ σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το ποσοστό των ηλικιωμένων που κακοποιούνται κυμαίνεται μεταξύ 4-6% του πληθυσμού.

Πηγή: ΑΠΕ
psychografimata