Τώρα, που είναι κάπως γερασμένοι, πιο μόνοι, πιο σκυφτοί και πιο ευσυγκίνητοι,
μήπως είναι η δική μας σειρά να τους πούμε:
«Να σου δώσω ένα φιλάκι, να περάσει;»

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2024

Σε κάθε ζαβολιά, μου λείπεις παππού

Σε θυμάμαι, παππού. Θυμάμαι εσένα, στη παιδική μου ηλικία. Εγώ να παίζω με τα παιδιά της γειτονιάς κι εσύ να κάθεσαι να με χαζεύεις. 
Πάντα με πρόσεχες, μην τυχόν και πάθω τίποτα.
Σε κάθε ζαβολιά, σε κάθε θέλω μου ήσουν εκεί. Βράχος απέναντι στα επιβλητικά όχι της μαμάς. Με την δική σου βοήθεια κατάφερα πολλές φορές να περάσει το δικό μου.
Θυμάμαι, λίγα χρόνια μετά, είχες ξυνιστεί που ξεκίνησα κλασσικό αθλητισμό. Παραπονιόσουν για τις ώρες που σπαταλούσα από το διάβασμα μου στη προπόνηση. 
Μα σαν ήρθες να με δεις, τα μάτια σου έλαμψαν από περηφάνια.

Θυμάμαι τότε που είχα εκείνο το ατύχημα, ήρθες στο νοσοκομείο να με δεις. Με μάλωσες για την απροσεξία μου. Είχες φοβηθεί πολύ. Πονούσες μαζί μου, μα ο πόνος σου ήταν βουβός. Ανέκαθεν ήσουν έτσι. Ήξερες να κρύβεσαι καλά. Στι δύσκολες στιγμές εσύ ήσουν στήριγμα για όλους.

Τόσες αναμνήσεις, τόσες στιγμές. Το ξέρω πως έχει περάσει καιρός. Λένε πως όλα είναι θέμα συνήθειας, κι έχουν δίκιο. Όμως, φοβάμαι παππού. Φοβάμαι πως όσο συνηθίζω, τόσο πιο γρήγορα θα ξεχάσω. Δε θέλω να ξεχάσω την μορφή σου, παππού. Δεν θέλω να ξεχάσω τον ήχο της φωνής σου. Δε θέλω να ξεχάσω το γέλιο σου. Παλεύω, κάθε μέρα, να σε κρατήσω ζωντανό μέσα στη σκέψη μου.

Άρχισα να πίνω ελληνικό, παππού. Μου θυμίζει τα πρωινά που μου έπαιρνες μπουγάτσα κι εσύ έπινες τον “κλασσικό”. Ναι, εγώ. 
Που κάποτε προσπάθησα να σε κάνω μοντέρνο μαθαίνοντάς σε τον φραπέ. Τελικά, τα είχα καταφέρει. Το καλοκαίρι μου τηλεφωνούσες. Έκανες τα παράπονα σου που σε ξέχασα, μετά μου’ λεγες να περάσω από εκεί να με δεις, και να σου φτιάξω έναν “κρύο” να τα πούμε.

Προσπαθούσες να δεις τον κόσμο μέσα από τα δικά μου μάτια, να ονειρευτείς μαζί μου. Οι συμβουλές σου χρήζουν ανεκτίμητης αξίας. Εσύ μου έμαθες τι θα πει νοιάξιμο, φιλότιμο και ευγένεια. Στοιχεία του χαρακτήρα σου που θαύμαζα, εγώ και πολλοί άλλοι. Αν και μερικές φορές πιάστηκες κορόιδο εξαιτίας της καλοσύνης σου, δεν σταμάτησες ποτέ να είσαι άνθρωπος. Ένας άνθρωπος με άλφα κεφάλαιο! Επίσης, δεν σταμάτησες ποτέ να πιστεύεις στους ανθρώπους. Έψαχνες να βρεις πάντα το καλό, κι ας ήταν ύπουλος και κακόβουλος ο κόσμος γύρω σου.

Σ’ ευχαριστώ, παππού. Ήσουν ένα σχολείο ζωής. Μου έμαθες τόσα πολλά πράγματα. Μ’ αγαπούσες με όλη σου την ψυχή. Ήσουν η μεγαλύτερη μου αδυναμία και όλοι το ξέρουν αυτό. Ο μόνος ικανός να με κάνει να υποχωρήσω γιατί δεν ήθελα να του χαλάσω χατήρι, ούτε να τον στενοχωρήσω. Κι αυτό σημαίνει πολλά! Πόνεσα πολύ που σε έχασα. Πονάω ακόμη. Μετάνιωσα που δεν σου ζήτησα μια τελευταία αγκαλιά. Μετάνιωσα που δεν πρόλαβα ποτέ να σου πω όλα αυτά που νιώθω για σένα.

Μου λείπεις πολύ, παππού. Θα προσπαθώ μέσα από τις πράξεις μου να σε κάνω περήφανο και για όσο ζω θα υπάρχεις πάντα μέσα στη καρδιά και το μυαλό μου. Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ. 
Σ’ αγαπώ.

Για τον παππού μου.

πηγή

Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου 2024

Γιαγιά, σε ευχαριστώ...

Γιαγιά, σε ευχαριστώ. 
Κάποτε με έκανες να πιστεύω ότι σοκολάτα αρκεί για να είμαι ευτυχισμένη.
Γιαγιά, σε ευχαριστώ. 
Μου δίδαξες ότι η αγάπη για κάποιον ξεπερνά τους όποιους περιορισμούς της ηλικίας και δε σταματάει ποτέ να προσφέρει. Τίποτα δεν μπορεί να σε σταματήσει από το να προσφέρεις στον άνθρωπο που αγαπάς, κανένα εμπόδιο, καμία κούραση, τίποτα.

Γιαγιά. σε ευχαριστώ. 
Τα γκρίζα σου μαλλιά δεν με εμπόδισαν, πολλές φορές, να σε βλέπω σαν τον πιο όμορφο άνθρωπο του κόσμου.

Γιαγιά μου, και πάλι σε ευχαριστώ. 
Μου έδειξες ότι οικογένεια είναι ο άνθρωπος που σε φροντίζει και σε αγαπάει.

Γιαγιά, σου οφείλω ευγνωμοσύνη, γιατί όλη μου η ευτυχία όταν έκανα τα πρώτα μου βήματα στη ζωή εξαργυρωνόταν σε μία καραμέλα, ένα περιποιημένο φαγητό, μία αγκαλιά
Αυτά είχα και όμως αυτά ήταν για μένα ο πλούτος όταν ήμουν παιδί.

Γιαγιά μου, σε ευχαριστώ, γιατί εσύ και ο παππούς μου δείξατε ότι η αγάπη μένει και αντέχει στο πέρας των χρόνων, όταν ο εγωισμός αρχίσει να περισσεύει , όταν μας νοιάζει περισσότερο το "εμείς" και λιγότερο το "εγώ".

Γιαγιά μου, σε ευχαριστώ...
το παιδικό μου χέρι κράτησε το δικό σου και ζήσαμε μαζί πολλές όμορφες και άσχημες στιγμές... όπως για κάθε παιδί, έτσι και για εμένα, ήσουν η γιαγιά εκείνη που είχε πάντα χρόνο για μας και ήταν έτοιμη να μας αγκαλιάσει πάντα με στοργή.

Ήταν όμως και ο άνθρωπος εκείνος που υπενθύμιζε σε όλα τα μέλη της οικογένειας ότι οι άνθρωποι μεγαλώνουν και κάποτε αναπόφευκτα γερνούν. Και έχουν ανάγκη τη στοργή, την αγάπη, τη βεβαιότητα ότι κάποιος θα είναι εκεί και για αυτούς.

Σε ευχαριστώ, γιαγιά.. κάθε μέρα θα σε σκέφτομαι...

Μαρία Σκαμπαρδώνη

Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 2024

Ηλικιακός Ρατσισμός / Ageism and age discrimination

Ένας στους δύο ανθρώπους είναι ρατσιστές, ως προς τους μεγαλύτερους ηλικιακά ανθρώπους
Ο Ηλικιακός Ρατσισμός αποτυπώνεται στο Πώς ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ, ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ και ΔΡΟΥΜΕ ως προς τους άλλους ανθρώπους ή και τον ίδιο μας τον εαυτό, θέτοντας, ως βασικό κριτήριο, την Ηλικία.
Ageism and age discrimination

O διαχωρισμός και η κατηγοριοποίηση των ανθρώπων, βάσει ηλικίας.
    Ο Ηλικιακός Ρατσισμός αποτυπώνεται στο Πώς ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ, ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ και ΔΡΟΥΜΕ ως προς τους άλλους ανθρώπους ή και τον ίδιο μας τον εαυτό, θέτοντας, ως βασικό κριτήριο, την Ηλικία. Μπορεί να παίρνει διάφορες μορφές, να είναι θεσμικός, διαπροσωπικός, αλλά μπορεί και το ίδιο το άτομο να θέτει τον εαυτό του στη θέση αυτή.

    Το Μάρτιο του 2021 ξεκίνησε μία συλλογική Παγκόσμια Καμπάνια για την καταπολέμηση του Ηλικιακού Ρατσισμού με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να ηγείται, (WHO) σε συνεργασία με τους OHCHR (Office of the High Commissioner for Human Rights – Ύπατο Αρμοστή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα), UNDESA (United Nations Department of Economic and Social Affairs, Τμήμα Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων των Ηνωμένων Εθνών) και UNFPA (United Nations Population Fund – Ταμείο Των Ηνωμένων Εθνών για τον Πληθυσμό), με στόχο να βελτιωθεί η εμπειρία της καθημερινότητας των μεγαλύτερων ανθρώπων, να εξαλειφθούν τα στερεότυπα και να μπουν οι βάσεις για έναν κόσμο με ισότιμο χώρο για τους ανθρώπους όλων των ηλικιών.

Οι στρατηγικές για την καταπολέμησή του είναι :
    Η Διαμόρφωση και Ενδυνάμωση Πολιτικών και Νόμων για την αντιμετώπιση των διακρίσεων και ανισότητων που σχετίζονται με την ηλικία, και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
    Η ένταξη εκπαιδευτικών προγραμμάτων και παρεμβάσεων σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, που στόχο θα έχουν να ενισχύσουν την ενσυναίσθηση και την κατανόηση σχετικά με τα στάδια της ζωής, αλλά και να καταρρίψουν αρνητικές αντιλήψεις σχετικά με τις διαφορετικές και ειδικά τις μεγαλύτερες ηλικίες.
    Η Υλοποίηση Διαγενεακών Παρεμβάσεων, που καλλιεργούν την αλληλεπίδραση και σύνδεση μεταξύ διαφορετικών γενεών και μπορούν να συμβάλουν στην αμοιβαία κατανόηση και συνεργασία τους.

Ο ηλικιακός Ρατσισμός μπορεί να εξαληφθεί. Είναι στο χέρι όλων μας να συμβάλουμε στη διαμόρφωση ενός Κόσμου που έχει Ισότιμο Χώρο για όλους.

Ηλικιακός Ρατσισμός: Το ξέρατε ότι:
  • Παγκοσμίως, 1 στους 2 ανθρώπους είναι ρατσιστές, ως προς τους μεγαλύτερους ηλικιακά ανθρώπους.
  • Στην Ευρώπη, 1 στους 3 νέους και μεγαλύτερους ηλικιακά ανθρώπους, αναφέρουν ότι έχουν γίνει στόχος ηλικιακού ρατσισμού.
  • Οι γυναίκες έχουν υψηλότερη πιθανότητα να γίνουν στόχος ηλικιακιακού ρατσισμού.
  • Στην Ευρώπη ο ηλικιακός ρατσισμός, είναι πιο δυνατός από το φυλετικό ρατσισμό και το σεξισμό.
  • Ο ηλικιακός ρατσισμός αρχίζει να παίρνει μορφή ήδη από την παιδική ηλικία και ενδυναμώνεται με την πάροδο των χρόνων. Τα μηνύματα, τα στερεότυπα και οι προκαταλήψεις της κοινωνίας περνούν στα παιδιά και διαμορφώνουν τον τρόπο που αντιλαμβάνονται, σκέφτονται και, σταδιακά, συμπεριφέρονται.
  • Ο ηλικιακός ρατσισμος έχει εκτεταμένες επιπτώσεις σε όλες τις πτυχές της υγείας και της ζωής μας, γενικότερα. Ειδικά στους μεγαλύτερους ανθρώπους, σχετίζεται με μείωση του προσδόκιμου ζωής και μπορεί να τους οδηγήσει στην απόσυρση, την απομόνωση. Μπορεί να προκαλέσει έκπτωση, τόσο στη σωματική, όσο και την ψυχική τους υγεία, και τελικά στην ποιότητα ζωής τους.
Το πώς οραματιζόμαστε / σκεφτόμαστε τον εαυτό μας στη μεγαλύτερη ηλικία, θα έχει επίπτωση στην υγεία και την ποιότητα ζωής μας όταν θα μεγαλώσουμε.

Τρίτη 2 Ιανουαρίου 2024

Η αληθινή αγάπη χρόνια και ρυτίδες δεν κοιτά

Το μυστικό της αιώνιας αγάπης βασίζεται στην κατανόηση, στην ικανότητα αρμονικής συνύπαρξης και στο σεβασμό. Τα αγαπημένα ζευγάρια αναλαμβάνουν την ευθύνη της εξέλιξης και των δύο συντρόφων και της εξασφάλισης ευτυχίας στη σχέση.

Η αληθινή αγάπη χρόνια και ρυτίδες δεν κοιτά. Μερικές αγάπες κρατάνε ένα καλοκαίρι, ένα χρόνο ή μια ολόκληρη ζωή. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει σημασία πόσο κρατάνε, εφόσον άξιζαν, σας έκαναν ευτυχισμένους και σας άφησαν μια ευχάριστη ανάμνηση.

Όμως οι πιο εμπλουτιστικές αγάπες, εκείνες που μας τρέφουν, που μας βοηθούν να εξελιχτούμε και ριζώνουν μέσα και έξω από μας είναι εκείνες που μας συνοδεύουν μέχρι τα κόκαλά μας να αρχίσουν να πονούν και τα χρόνια να βαραίνουν πάνω μας, ενώ ο καιρός που οι άνθρωποι περνούν μαζί δεν γερνάει ποτέ.

Μερικοί άνθρωποι δυσκολεύονται να πιστέψουν στην αληθινή αγάπη. Όμως η αγάπη που διαρκεί μια ζωή πραγματικά υπάρχει. Υπάρχει και έχει μυστικά.

Τα θεμέλια που κάνουν την αληθινή αγάπη να διαρκεί μια ζωή

Ας ξεκινήσουμε ξεκαθαρίζοντας μια πολύ σημαντική πτυχή. Υπάρχουν ζευγάρια τα οποία απολαμβάνουν σχέσεις που διαρκούν δύο, πέντε ή δέκα χρόνια και αισθάνονται την ίδια ευτυχία με εκείνα των οποίων η σχέση διαρκεί μια ζωή.

Και υπάρχουν άλλοι άνθρωποι εκεί έξω που βρίσκουν την ευημερία και την ισορροπία τους μένοντας μόνοι. Αυτό που θέλουμε να πούμε είναι ότι, στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλές οδοί προς την ευτυχία και η ευτυχία έχει πολλά πρόσωπα. Δεν χρειάζεται να εξιδανικεύουμε την “αιώνια αγάπη”.

Η αγάπη διαρκεί όσο χρειάζεται να διαρκέσει και θα διατηρηθεί αν και οι δύο σύντροφοι επενδύουν χρόνο, στοργή και προσπάθεια σε αυτή. Ας ρίξουμε μια ματιά στα θεμέλια που χαρακτηρίζουν τις πιο σταθερές σχέσεις, εκείνες που διαρκούν πέρα από τις ρυτίδες μας.

Δεν πρόκειται για “ανοχή” αλλά για εξέλιξη

  • Είμαστε βέβαιοι ότι κάποια στιγμή στη ζωή σας ακούσατε κάποιον να λέει ότι, όσον αφορά στην αγάπη, το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει κανείς να γνωρίζει είναι να ανέχεται, να υποχωρεί, να έχει υπομονή και να συγχωρεί.
  • Πρέπει να είστε προσεκτικοί με αυτή τη “λαϊκή σοφία” που μερικές φορές μπορεί να οδηγήσει σε δυσάρεστα αποτελέσματα. Οπωσδήποτε πρέπει να έχετε υπομονή. Πρέπει να ξέρετε πότε να συγχωρείτε, είναι αλήθεια. Όμως σε όλα πρέπει να κρατάτε ισορροπίες αναλαμβάνοντας πάντα την ευθύνη της αυτοεκτίμησής σας.
  • Η αγάπη που διαρκεί μια ζωή δεν περιορίζεται στο “να ανέχεστε ο ένας τον άλλο”, να μένετε σιωπηλοί και να προσποιείστε, να κρύβετε τα πράγματα που δεν σας αρέσουν και να παραπονιέστε γι’αυτά κρυφά. Αυτό δεν είναι υγιές ούτε καλό για τη συναισθηματική ευημερία.
  • Οι σύντροφοι σε θετικές, μακροχρόνιες σχέσεις γνωρίζουν πώς να εξελίσσονται, πώς να χτίζουν γέφυρες, πώς να έρχονται σε συμφωνία, να βρίσκουν πράγματα μαζί και να φροντίζουν καθημερινά ο ένας τον άλλο. Δεν πηγαίνουν ποτέ για ύπνο θυμωμένοι, αλλά μάλλον με ενθουσιασμό για την επόμενη μέρα, έτσι ώστε να συνεχίσουν μαζί το κοινό τους σχέδιο.

Ειλικρινές ενδιαφέρον του ενός για τον άλλο

Τα ζευγάρια περνούν από αρκετά διαφορετικά στάδια από τα οποία δεν λείπουν οι κρίσεις. Προβλήματα στη δουλειά, οικογενειακά προβλήματα, περίοδοι που οι σύντροφοι πέφτουν στη ρουτίνα και στη μονοτονία…

  • Η ειλικρινής αγάπη διαρκεί μια ζωή επειδή αντιμετωπίζει τα προσωπικά προβλήματα των συντρόφων, επειδή υπάρχει αυθεντική κατανόηση και αμοιβαίο ενδιαφέρον.
  • Οι σύντροφοι δεν αποζητούν πάντα τη δική τους ευημερία μόνο, το εγώ μπαίνει στην άκρη, όχι προς όφελος του άλλου αλλά προς όφελος της σχέσης.

“Καταλαβαίνω ότι το να εξελίσσεις τη σταδιοδρομία σου, το να χαίρεσαι τα χόμπι σου και τις φιλίες σου σε κάνει ευτυχισμένο/η και ότι όλη αυτή η ευημερία επανεπενδύεται στην ευτυχισμένη συντροφικότητα”.

  • Αν δεν υπάρχει ενδιαφέρον για το άλλο άτομο, ειλικρίνεια και αυθεντικότητα, σιγά-σιγά ο δεσμός σπάει. Οι σύντροφοι αρχίζουν να διψούν για στοργή και σεβασμό.

Η μαγεία του να κάνετε πράγματα μαζί

Τα ευτυχισμένα ζευγάρια είναι πρώτα και κύρια μια εξαιρετική ομάδα. Σιγά-σιγά αμβλύνουν τις διαφορές τους, όχι επειδή υποχωρούν ή ανέχονται αλλά από καθαρό, αμοιβαίο σεβασμό.

  •  Κάτι που σας φέρνει πιο κοντά κάθε μέρα είναι η χαρά του να κάνετε πράγματα μαζί. Να ξυπνάτε μαζί, να πάτε για ύπνο μαζί, να γελάτε μαζί, να διασκεδάζετε μαζί…
  • Αν καταλαβαίνετε ο ένας τον άλλο και εκφράζετε μια σαφή επιθυμία να μοιράζεστε πράγματα, χώρους και σχέδια, θα γεράσετε μαζί περιβαλλόμενοι από πολύ μεγαλύτερη στοργή.
  • Επομένως μια πτυχή που πρέπει να έχετε επίσης υπόψη σας είναι η εξέλιξη. Το να κάνετε πράγματα μαζί σημαίνει ότι συνεχίζετε να μοιράζεστε εμπειρίες και να ξεκινάτε μαζί καινούργια σχέδια. Αυτό θα σας βοηθήσει να ανακαλύψετε πράγματα ο ένας για τον άλλο ενδυναμώνοντας ακόμα περισσότερο το δεσμό σας.
  • Το να ταξιδεύετε μαζί, το να βγαίνετε με καινούργιους φίλους , το να επιτρέπει ο ένας στον άλλο να έχει τα χόμπι και τα σχέδιά του επίσης συμβάλλουν στην εξέλιξη των συντρόφων ατομικά αλλά και του ζευγαριού.

Είμαστε σίγουροι ότι κάπου γνωρίζετε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι το οποίο σας γεμίζει θαυμασμό για την αγάπη που είναι ακόμα ζωντανή στα μάτια των συντρόφων, παρά τα χρόνια τους και τον καιρό που έχει περάσει. Αυτό συμβαίνει επειδή η αληθινή αγάπη είναι τυφλή.

Χωρίς αμφιβολία έχουν περάσει πολλές δυσκολίες και στιγμές κρίσης. Όμως έχουν αγωνιστεί ο ένας για τον άλλο και για τη σχέση τους. Γνωρίζουν ότι η αληθινή αγάπη χτίζεται και ότι πρόκειται για μια επένδυση. Πάνω απ’όλα, νοιάζονται πραγματικά ο ένας για τον άλλο.

meygeia.gr