Κάνοντας φίλους στην Τρίτη Ηλικία!

Όταν ήσασταν παιδιά, δεν είχατε κανένα πρόβλημα στο να κάνετε φίλους οπουδήποτε: στο σχολείο, στο πάρκο, σε μια επίσκεψη. 

Αλλά κι όταν μεγαλώσατε και είχατε πια δικά σας παιδιά, ήταν εύκολο να κάνετε καινούργιες φιλίες μέσα από τις δραστηριότητες και επαφές των παιδιών σας. 

Τώρα, όμως, τα πράγματα είναι λιγάκι πιο δύσκολα. Και εσείς, μάλλον, δεν είστε πια ιδιαίτερα «ανοιχτοί» και διαθέσιμοι, για να συνάψετε νέες φιλικές σχέσεις. 

Μην ξεχνάμε ότι και οι ευκαιρίες, για να γνωρίσετε καινούργιους ανθρώπους, έχουν περιοριστεί σημαντικά.

Για ποιους, όμως, λόγους είναι πολύτιμοι οι καλοί φίλοι;

Το προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί
Μη βιάζεστε να παραιτηθείτε από τη ζωή, επειδή φτάσατε στην Τρίτη Ηλικία! 

Το προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί και σας περιμένουν, μάλλον, πολλά ακόμα χρόνια ζωής μπροστά σας. Γιατί, λοιπόν, να μην είναι η ζωή που θέλετε με τους ανθρώπους που θέλετε;

Φιλία για καλύτερη υγεία!
Οι άνθρωποι, που έχουν έναν ή περισσότερους καλούς φίλους, έχουν καλύτερη υγεία (ψυχική και σωματική) από όσους έχουν απλά γνωστούς ή δεν έχουν καθόλου φίλους. 

Αυτός και μόνο ο λόγος αρκεί για τους ανθρώπους της Τρίτης Ηλικίας, όπου η καλή υγεία είναι από τα βασικότερα ζητούμενα.

Τα παιδιά και οι συγγενείς σας ζουν μακριά
Όταν η οικογένεια ζει μακριά (σε άλλη χώρα ή πόλη), οι καλοί φίλοι γίνονται «η οικογένειά σας»! 

Αλλά ακόμα κι αν τα παιδιά σας βρίσκονται στην ίδια πόλη με εσάς, συχνά είναι πολύ απορροφημένα με τις καθημερινές τους υποχρεώσεις και καταλήγουν να σας επισκέπτονται μία φορά/βδομάδα. 

Οι φίλοι, λοιπόν, είναι αυτοί που θα χτυπήσουν την πόρτα του σπιτιού σας κάθε μέρα. Με αυτούς θα βγείτε βόλτα το απόγευμα ή θα πάτε κινηματογράφο το βράδυ. Αν αντιμετωπίσετε κάποια έκτακτη ανάγκη, οι φίλοι θα βρεθούν αμέσως δίπλα σας.

Έχουν μειωθεί οι φίλοι, που είχατε μέχρι τώρα
Αλλαγές στο status quo της οικογένειας φέρνουν αλλαγές και στον φιλικό περίγυρο. Έτσι, κάποιοι που χωρίζουν ή χηρεύουν μοιραία απομακρύνονται από φίλους, που διατηρούσαν μέχρι τώρα ως ζευγάρι. 

Επιπλέον, με το πέρασμα των χρόνων, φεύγουν απ΄τη ζωή άνθρωποι του περιβάλλοντός σας. Καλείστε, λοιπόν, να προσαρμοστείτε στη νέα πραγματικότητα και να αναζητήσετε νέους φίλους (συνήθως παρόμοιας οικογενειακής κατάστασης). 

Αν δεν αντικαταστήσετε αυτές τις απώλειες, θα οδηγηθείτε, αργά ή γρήγορα, στην απομόνωση και τη μοναξιά.

Πώς θα αποκτήσετε καλούς φίλους;

Αν θέλετε καλούς φίλους, να γίνετε πρώτα εσείς οι ίδιοι καλοί φίλοι!

Βασική προϋπόθεση είναι να «ανοιχτείτε». Απογοητεύσεις ή προδοσίες της προηγούμενης ζωής σας ενδεχομένως να σας έχουν κάνει πιο επιφυλακτικούς, καχύποπτους και εσωστρεφείς. 

Για να αποκτήσετε, όμως, φίλους, πρέπει να γίνετε εσείς οι ίδιοι φίλος, να προσεγγίσετε ανθρώπους και να αρχίσετε να μιλάτε και, κυρίως, να ακούτε. Αν περιμένετε παθητικά να σας πλησιάσουν οι άλλοι, κανένας δε θα το κάνει.

Ξεκινήστε διάφορες δραστηριότητες
Εδώ θα επισημάνουμε την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στις αντρικές και τις γυναικείες φιλίες. 

Οι αντρικές φιλίες συνήθως είναι βασισμένες πάνω σε δομημένες δραστηριότητες: παρακολούθηση ενός αγώνα ποδοσφαίρου, μια παρτίδα τάβλι, κυνήγι κλπ. 

Οι γυναίκες δε χρειάζονται απαραίτητα κάποιο συγκεκριμένο πλαίσιο, για να συναντηθούν. Το σημαντικό για τις ίδιες είναι να βρεθούν, να μιλήσουν, να μοιραστούν τις εμπειρίες τους.
Μια καλή αφετηρία είναι να αναμειχθείτε σε χόμπι ή ομάδες, που άπτονται των ενδιαφερόντων σας: χορωδίες, χορευτικά, εθελοντισμός, διαλέξεις, σύλλογοι, συμμετοχή σε δράσεις της κοινότητας ή της συνοικίας σας κλπ. Έτσι, ξεκινάτε με ένα, τουλάχιστον, κοινό σας σημείο.

Αν ψάχνετε ψυχολόγο, πηγαίνετε σε ψυχολόγο και όχι σε φίλο!
Ο φίλος δεν είναι εκεί, για να εναποθέσετε πάνω του όλα σας τα προβλήματα. Μπορεί να είναι πολλά τα προβλήματά σας, όμως άλλα τόσα μπορεί να έχει και ο φίλος σας (ή μήπως δεν τα γνωρίζετε, γιατί ποτέ δεν πρόλαβε να σας τα πει;). 

Ασφαλώς μια καλή φιλία βασίζεται στο μοίρασμα, τη συμπαράσταση και την κατανόηση, αρκεί: 

1) να μη μονοπωλεί κανένας την προσοχή και τον κοινό χρόνο και 

2) να δίνετε χώρο στην ψυχαγωγία και την ανάπτυξη των κοινών σας ενδιαφερόντων. 

Στην ηλικία σας όλοι λίγο-πολύ είναι επιφορτισμένοι με σκοτούρες και προβλήματα. Βρείτε την ευκαιρία με τους φίλους σας να δραπετεύσετε για λίγο από αυτά!

Φιλίες χωρίς ηλικιακά στερεότυπα
Οι καινούργιοι φίλοι σας δεν είναι απαραίτητο να είναι συνομήλικοί σας. Μπορεί να είναι μεγαλύτεροι, νεότεροι ή και πολύ νεότεροι από εσάς. 

Αμφότεροι έχετε να πάρετε και να δώσετε πολλά, ανεξάρτητα από την ηλικία. Εξάλλου, είναι καλό να διατηρείτε μια ποικιλία στις ηλικίες των φίλων σας, για να περιορίσετε τον βαρύ αντίκτυπο των συχνών απωλειών.

Να είστε ευέλικτοι και ανεκτικοί
Οι καινούργιες φιλίες είναι πάντα πιο εύθραυστες στο ξεκίνημά τους. Όμως, καλό είναι να παραβλέπετε και κάποιες ιδιοτροπίες των φίλων. 

Μη «διυλίζετε τον κώνωπα», γιατί, κακά τα ψέματα, στην Τρίτη Ηλικία η δεξαμενή των φίλων είναι μικρότερη από αυτήν, που είχατε στη διάθεσή σας σε νεότερες ηλικίες. 

Προσπαθήστε, λοιπόν, να μην αποκλείσετε για ασήμαντους λόγους αξιόλογους ανθρώπους.

Ποτέ δεν είναι αργά για καινούργιους φίλους. Μάλιστα, με την πείρα, που έχετε αποκτήσει, είστε σε θέση να κάνετε επιλογές εύστοχες και προσαρμοσμένες στις σημερινές σας ανάγκες έχοντας στην άκρη του μυαλού σας και τα λόγια του Γάλλου συγγραφέα, Nicolas Chamfort:

Διέκοψα τη φιλία μου με δύο ανθρώπους. Με τον ένα γιατί ποτέ δεν μου μίλησε για τον εαυτό του. Και με τον άλλο, επειδή ποτέ δεν μου μίλησε για τον εαυτό μου.

gernaoallios

Μην ξεχνάς πως έχεις κι εσύ γονείς που σε χρειάζονται...

Εκτός από γονείς είμαστε και παιδιά γονιών που μας χρειάζονται.

Που πέρασαν, ξόδεψαν, αφιέρωσαν τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους σε εμάς, κοντά μας, δίπλα μας, φροντίζοντάς μας, μεγαλώνοντάς μας, αγαπώντας μας για να μείνουν τελικά, στο πιο δύσκολο κομμάτι αυτής της ζωής, μόνοι τους.

Και αυτή είναι η φυσιολογική πορεία των πραγμάτων. 

Φυσικά. Δεν αντιλέγει κανείς.
Αλλά... μεγαλώνουν, καταλαβαίνεις;

Γερνάνε μόνοι τους. 

Και συνήθως, πολύ διακριτικά, για να μη φορτώνουν με περισσότερα άγχη τις ήδη δύσκολες και κουραστικές ζωές μας.

 

Αρρωσταίνουν σιωπηρά. 

Μελαγχολούν τα βράδια. 

Θυμούνται ιστορίες και πάνε για ύπνο σε ένα σπίτι που κάποτε χωρούσε τέσσερα, πέντε ή έξι άτομα. 

Και αυτό, όσο και να το συνηθίσεις, όσο και αν το δεχτείς, γιατί έτσι πρέπει να γίνεται, γιατί τα παιδιά πρέπει να φεύγουν από τις εστίες τους, γιατί δεν γέννησες για να γηροκομηθείς, θα είναι πάντα θλιβερό, καθώς διακόπτει περίπου είκοσι χρόνια καθημερινής επαφής και άντε να μάθεις, ξαφνικά, να ζεις, σχεδόν, ξεκρέμαστος σε μια καθημερινότητα που πασχίζεις να θυμηθείς πώς γέμιζες κάποτε.

Και πες άντε. 

Όταν είσαι πενήντα, εξήντα, βία εβδομήντα τα κουτσοβολεύεις. Δουλεύεις μέχρι να βγεις στη σύνταξη. 

Έχεις φίλους. Έχεις ενδιαφέροντα. Μεγαλώνεις εγγόνια. 

Περνάνε τα χρόνια. 

Σε ευλογεί ο Θεός και ζεις στα εβδομήντα πέντε, στα ογδόντα ή στα ενενήντα σου, όταν πια δεν ακούς, δεν βλέπεις, δεν περπατάς και περιμένεις πάνω από το τηλέφωνο την αγαπημένη φωνή που θα σου πει: 

«Το απόγευμα θα είμαι εκεί. Έρχομαι.»

Και ξανανιώνεις. Έρχεται.
Έρχεται;

Αν μόνο ήξερες πώς σε περιμένουν…

πηγή

Κακοποίηση ηλικιωμένων

Διαστάσεις παίρνει το φαινόμενο της κακοποίησης ηλικιωμένων σε όλο τον κόσμο καθώς εκατοντάδες χιλιάδες από αυτούς υφίστανται σωματική βία, απειλούνται, καθυβρίζονται, καταπιέζονται προκειμένου να αλλάξουν τις διαθήκες τους, υφαρπάζονται οι τραπεζικοί τους λογαριασμοί και βιάζονται.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναφέρει ότι υπάρχουν 600 εκατομμύρια άτομα ηλικίας άνω των 60 ετών και ο αριθμός αυτός αναμένεται να διπλασιαστεί μέχρι το 2025 και να ξαναδιπλασιαστεί ως το 2050.
Εξάλλου λόγω της δημογραφικής γήρανσης το ποσοστό των ατόμων ηλικίας άνω των 80 ετών στην Ευρώπη αναμένεται να φτάσει το 2050 στο 12%.
Η γήρανση του πληθυσμού έχει ως συνέπεια όλο και περισσότεροι άνθρωποι να εξαρτώνται από την φροντίδα συγγενών ή εξειδικευμένου προσωπικού και να είναι ευάλωτοι σε φαινόμενα παραμέλησης ή κακοποίησης.

Τα στοιχεία αυτά παρουσιάστηκαν σε ανακοινώσεις ειδικών στο πλαίσιο του συνεδρίου με θέμα «Νομικά και κοινωνικά θέματα στην άνοια» στη Θεσσαλονίκη το οποίο διοργάνωσε το Πανελλήνιο Ινστιτούτο Νευροεκφυλιστικών Νοσημάτων και η Ελληνική Εταιρεία Νόσου Αλτσχάιμερ και Συγγενών Διαταραχών.

Έρευνες, τις οποίες επικαλείται σε ανακοίνωσή της η κοινωνική λειτουργός Ιωάννα Τσοκανάρη, αναφέρουν ότι κάθε χρόνο ο αριθμός των ατόμων τρίτης ηλικίας στην ΕΕ, τα οποία υφίστανται κάποια μορφή κακοποίησης ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιάδες ενώ σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το ποσοστό των ηλικιωμένων που κακοποιούνται κυμαίνεται μεταξύ 4-6% του πληθυσμού.

Πηγή: ΑΠΕ
psychografimata